Τέσσερα αρχαία επιγράμματα για τον Έκτορα



Μη με κρίνεις με βάση τον τάφο μου, ούτε με βάση τον τύμβο μου
μέτρα τον αντίπαλο ολόκληρης της Ελλάδας.
Η Ιλιάδα, ο ίδιος ο Όμηρος είναι ο τάφος μου, η Ελλάδα, οι Αχαιοί
που τρέπονται σε φυγή. Εντός τους είμαι θαμμένος.
Αν βλέπεις λίγη μονάχα σκόνη επάνω μου, δεν είναι ντροπή μου.
Από τα εχθρικά των Ελλήνων τα χέρια έχω ταφεί.

Έκτορα, πάντοτε ξακουστέ στα ομηρικά βιβλία,
οχυρό πιο απρόσβλητο κι απ’ το θεόχτιστο κάστρο.
Ο Όμηρος σε σένα αναπαύτηκε. Σαν πέθανες,
Έκτορα,  σώπασε και το βιβλίο της Ιλιάδας.

Μαζί με τον Έκτορα πέθανε και η Τροία και δεν αντιστάθηκε πια
στων Δαναών τα παιδιά που επιτίθονταν.
Και η  Πέλλα μαζί με τον Αλέξανδρο χάθηκε. Άρα οι πατρίδες
μεγαλυνόμαστε χάρη στους άνδρες μας κι όχι οι άνδρες χάρη στις πατρίδες τους.

Στήλη, του νεκρού τον πατέρα, τη γη και το όνομα φώναξε,
κι από ποια μοίρα δαμασμένος απέθανε.
«Άνθρωπε, πατέρας του ήταν ο Πρίαμος και γη του η Τροία,  
το όνομα Έκτορας και χάθηκε πολεμώντας για την πατρίδα».


7.137 ΑΔΕΣΠΟΤΟΝ
Μή με τάφῳ σύγκρινε τὸν Ἕκτορα μηδ΄ ἐπὶ τύμβῳ
μέτρει τὸν πάσης Ἑλλάδος ἀντίπαλον.
Ἰλιάς͵ αὐτὸς Ὅμηρος ἐμοὶ τάφος͵ Ἑλλάς͵ Ἀχαιοὶ
φεύγοντες· τούτοις πᾶσιν ἐχωννύμεθα·
εἰ δ΄ ὀλίγην ἀθρεῖς ἐπ΄ ἐμοὶ κόνιν͵ οὐκ ἐμοὶ αἶσχος·
Ἑλλήνων ἐχθραῖς χερσὶν ἐχωννύμεθα.

7.138 ΑΚΗΡΑΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ
Ἕκτορ Ὁμηρείῃσιν ἀεὶ βεβοημένε βίβλοις͵
θειοδόμου τείχευς ἕρκος ἐρυμνότερον͵
ἐν σοὶ Μαιονίδης ἀνεπαύσατο· σοῦ δὲ θανόντος͵
Ἕκτορ͵ ἐσιγήθη καὶ σελὶς Ἰλιάδος.

7.139 ΑΔΕΣΠΟΤΟΝ
Ἕκτορι μὲν Τροία συγκάτθανεν οὐδ΄ ἔτι χεῖρας
ἀντῆρεν Δαναῶν παισὶν ἐπερχομένοις·
Πέλλα δ΄ Ἀλεξάνδρῳ συναπώλετο. πατρίδες ἆρα
ἀνδράσιν͵ οὐ πάτραις ἄνδρες ἀγαλλόμεθα.

7.140 ΑΡΧΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΟΣ
Καὶ γενέταν τοῦ νέρθε καὶ οὔνομα καὶ χθόνα φώνει͵
στάλα͵ καὶ ποίᾳ κηρὶ δαμεὶς ἔθανε. 
«Γεννήτωρ Πρίαμος͵ γᾶ δ΄ Ἴλιον͵ οὔνομα δ΄ Ἕκτωρ͵
ὦνερ͵ ὑπὲρ πάτρας δ΄ ὤλετο μαρνάμενος.»


Σχόλια