Θρήνος για τη Νιόβη (Θεοδωρίδας ο Συρακόσιος)

  


Η Νιόβη καυχήθηκε ότι ήταν πιο γόνιμη από τη Λητώ, μητέρα του Απόλλωνα και της Άρτεμης, αφού η τελευταία είχε μόνο δύο παιδιά. Ο Απόλλων και η Άρτεμη την τιμώρησαν θανατώνοντας τα παιδιά της. Η Νιόβη κατέφυγε στον πατέρα της στην πόλη Σίπυλο (ή στο βουνό Σίπυλο) της Φρυγίας, όπου μεταμορφώθηκε σε βράχο.

[Παλ. Ανθ. 16.132. Πιθανότατα εμπνευσμένο από κάποιο άγαλμα] 


            Στάσου δίπλα, δες και δάκρυσε ξένε, τα μύρια πάθη
            της αθυρόστομης Νιόβης, της κόρης του Τάνταλου,
            που μόλις της ρίξαν στη γη τα παιδιά της τα δώδεκα,
            κάποια τα τόξα του Απόλλωνα και τ’ άλλα της Άρτεμης.
            Κι εκείνη με όψη ανάμικτη, σάρκα και λίθος,
            γίνεται πέτρα. Αναστενάζει η υψηλή Σίπυλος.
            Στων θνητών τη γλώσσα μια ύπουλη υπάρχει αρρώστια
            και η δίχως χαλινό αφροσύνη γεννάει συχνά δυστυχία.

Σχόλια