Δάφνις (Παρθένιος 29)


 Δάφνις
( Την ιστορία αφηγείται ο Τίμαιος στα Σικελικά του.)
            Στη Σικελία γεννήθηκε ο Δάφνις,[1] γιος του Ερμή, επιδέξιος στο σουραύλι και έξοχος στην ομορφιά. Αυτός δεν κατέβαινε στο μεγάλο πλήθος των ανθρώπων, αλλά περνούσε τον καιρό του στην ύπαιθρο, χειμώνα καλοκαίρι βόσκοντας τα βόδια του στην Αίτνα. Λένε γι’ αυτόν ότι τον αγάπησε μια Νύμφη, η Εχεναΐδα, η οποία τον πρόσταξε να μην πλησιάσει γυναίκα. Αν δεν υπάκουε, θα έχανε την όρασή του. Ο Δάφνις για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα άντεχε υπομονετικά, μολονότι πολλές γυναίκες ήταν τρελές γι’ αυτόν. Αργότερα μια από τις πριγκίπισσες της Σικελίας τον οδήγησε στην καταστροφή του με πολύ κρασί και τον έκανε να θέλει να σμίξει μαζί της. Έτσι αυτός, όπως ο Θαμύρας ο Θράκας,[2]  εξαιτίας της αφροσύνης του στο εξής τυφλώθηκε.





[1] Ευρετής της βουκολικής ποίησης που λατρευόταν, ιδιαίτερα στη Σικελία, ως θεός της αγροτικής και ποιμενικής ζωής. Περιγράφεται ως ένας πολύ όμορφος νέος που διδάχτηκε τον αυλό από τον Πάνα και διασκέδαζε με τις μελωδίες του την Άρτεμη στα κυνήγια τους. Ο μύθος αναφέρει ότι ο Δάφνις ήταν γιος του Ερμή και μιας Νύμφης. Η μητέρα του τον γέννησε και τον άφησε σε έναν δαφνώνα, από όπου τον πήραν και τον ανέθρεψαν οι Νύμφες.
[2] Μυθικό πρόσωπο, μουσικός από τη Θράκη. Λέγεται ότι αυτός εφηύρε τον δώριο μουσικό τρόπο. Σύμφωνα με το μύθο διαγωνίστηκε με τις Μούσες σ’ έναν μουσικό αγώνα, στον οποίο ηττήθηκε. Μετά τη νίκη τους οι Μούσες τον τύφλωσαν και του αφαίρεσαν τις μουσικές του ικανότητες.