Η Νανίς και ο βασιλιάς των Περσών Κύρος (Παρθένιος 22)



 Νανίς
(Η ιστορία υπάρχει στον λυρικό ποιητή Λυκίμνιο το Χίο και στο Ερμησιάνακτα.)
            Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι και την ακρόπολη των Σάρδεων[1] ο Κύρος, ο βασιλιάς των Περσών, την κυρίευσε μετά από την προδοσία της Νανίδος,[2] της κόρης του Κροίσου. Καθώς ο Κύρος πολιορκούσε τις Σάρδεις και δεν υπήρχε καμιά πρόοδος στην άλωση της πόλης, φοβόταν πολύ μήπως οι σύμμαχοι του Κροίσου συναθροιστούν και πάλι και διαλύσουν το στράτευμά του. Τότε, συνεχίζει η ιστορία, αυτή η κοπέλα συμφώνησε με τον Κύρο να προδώσει την πόλη της, με τον όρο να την πάρει ως σύζυγό του σύμφωνα με τα ήθη των Περσών. Σε μια κορυφή, την οποία δε φύλαγε κανείς εξαιτίας της οχυρότητας του μέρους, άφησε τους εχθρούς να περάσουν μέσα με τη βοήθεια και ορισμένων άλλων που έγιναν συνεργοί της. Ο Κύρος όμως δεν εκπλήρωσε την υπόσχεσή του.




[1] Οι Σάρδεις ήταν η πρωτεύουσα του βασιλείου των Λυδών ως την κατάλυση του κράτους αυτού το 546 π.Χ. από τον Κύρο, βασιλιά των Περσών. Η πόλη έγινε στη συνέχεια πρωτεύουσα της περσικής σατραπείας της Λυδίας. Τελευταίος βασιλιάς των Λυδών ήταν ο Κροίσος, γνωστός από την περίφημη συνάντησή του με το Σόλωνα και από τους χρησμούς που ζήτησε από το μαντείο των Δελφών.
[2] Οι πηγές συνήθως μιλούν για τους γιους του Κροίσου, αλλά ο Βακχυλίδης (3.34-35) αναφέρει ότι είχε θυγατέρες, ενώ το όνομα «Νανίς» ή παραλλαγές του είναι σύνηθες στην επιχώρια παράδοση της Μικράς Ασίας.